De definitie van positieve psychologie

Positieve psychologie is een wetenschap van positieve aspecten van het menselijk leven, zoals geluk, welzijn en bloei. Het kan worden samengevat in de woorden van de oprichter, Martin Seligman, als de

‘Wetenschappelijk onderzoek naar optimaal menselijk functioneren [dat] beoogt de factoren te ontdekken en te bevorderen die individuen en gemeenschappen in staat stellen te gedijen’.

Psychologie heeft vaker de nadruk gelegd op de tekortkomingen van individuen in vergelijking met hun potentieel. Deze specifieke benadering richt zich op de potentialen. Het is niet gericht op het oplossen van problemen, maar is gericht op het onderzoeken van dingen die het leven de moeite waard maken om in plaats daarvan te leven. Kortom, positieve psychologie gaat niet over hoe je bijvoorbeeld -8 tot -2 transformeert, maar hoe je +2 tot +8 kunt brengen.

Deze oriëntatie in de psychologie werd ongeveer tien jaar geleden vastgesteld en het is een zich snel ontwikkelend veld. Het streven is om solide empirisch onderzoek te verrichten op gebieden zoals welzijn, doorstroming, persoonlijke sterke punten, wijsheid, creativiteit, psychische gezondheid en kenmerken van positieve groepen en instellingen. De kaart op de volgende pagina toont de aandachtspunten voor positieve psychologen. Deze kaart is op geen enkele manier volledig, maar biedt een goed overzicht van het veld. U vindt meer mindmaps van Positive Psychology op onze website.

Drie niveaus van positieve psychologie

De wetenschap van positieve psychologie werkt op drie verschillende niveaus: het subjectieve niveau, het individuele niveau en het groepsniveau.

Het subjectieve niveau omvat de studie van positieve ervaringen zoals vreugde, welzijn, tevredenheid, tevredenheid, geluk, optimisme en flow. Dit niveau gaat over een goed gevoel, in plaats van goed doen of een goed persoon zijn.

Op het volgende niveau is het de bedoeling om de bestanddelen van het ‘goede leven’ en de persoonlijke kwaliteiten die nodig zijn om een ​​’goed persoon’ te zijn te identificeren, door menselijke krachten en deugden te bestuderen, toekomstgerichtheid, capaciteit voor liefde, moed, doorzettingsvermogen, vergevingsgezindheid, originaliteit, wijsheid, interpersoonlijke vaardigheden en hoogbegaafdheid.

Ten slotte ligt de nadruk, op groeps- of gemeenschapsniveau, op maatschappelijke deugden, sociale verantwoordelijkheden, koestering, altruïsme, beleefdheid, verdraagzaamheid, arbeidsethiek, positieve instellingen en andere factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van burgerschap en gemeenschappen.